Εκτός από την ονυχομυκητίαση, υπάρχουν πολλές άλλες αιτίες και ασθένειες που μπορούν να αλλάξουν τη συνήθη εμφάνιση των νυχιών.
Τα παχιά, θολά λευκά νύχια μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της ψωρίασης ή της αποτυχημένης χρήσης σκληρών καλλυντικών. Η απόσπαση και η αποκόλληση της πλάκας των νυχιών συμβαίνουν τόσο με τραυματισμούς όσο και με τροφικές ασθένειες των κάτω άκρων με κιρσούς ή ενδοκρινικές παθήσεις. Η ονυχομυκητίαση ξεκινά πολύ συχνά όχι με αλλαγές στην ίδια την πλάκα των νυχιών, αλλά με κοκκίνισμα, φαγούρα και απολέπιση του δέρματος που περιβάλλει τα νύχια. Εάν ένα άτομο αγνοήσει αυτά τα συμπτώματα, ο μύκητας αρχίζει να αναπτύσσεται, εισβάλλοντας σε βαθύτερους ιστούς, συμπεριλαμβανομένης της κλίνης των νυχιών. Η μυκητιακή βλάβη στην πλάκα των νυχιών ξεκινά συνήθως από την ελεύθερη άκρη της, η οποία πυκνώνει, γίνεται γκριζωπό-κίτρινο, εύκολα σπάει και θρυμματίζεται. Αλλά ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, μόνο με τη βοήθεια εργαστηριακής έρευνας - μικροσκοπία - είναι δυνατόν να προσδιοριστεί με ακρίβεια η παρουσία μύκητα.
Ο μύκητας εμφανίζεται μόνο σε ηλικιωμένους και χρόνιους ασθενείς.
Σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις (σακχαρώδης διαβήτης, περιφερικές αγγειακές παθήσεις, κ. λπ. ), ο μύκητας των νυχιών είναι πραγματικά πιο συχνός, αλλά μόνο για το λόγο ότι όλες αυτές οι ασθένειες μειώνουν τη δραστηριότητα της γενικής και τοπικής ανοσίας και επηρεάζουν την αντίσταση του δέρματος στη μόλυνση. Η ηλικία από μόνη της δεν μπορεί να είναι η αιτία των μυκητιακών ασθενειών, αλλά όσο μεγαλώνει ένα άτομο, τόσο περισσότερα προβλήματα υγείας που συμβάλλουν στην ανάπτυξη μυκητιασικών λοιμώξεων συσσωρεύονται. Ταυτόχρονα, εντελώς υγιείς νέοι δεν προστατεύονται από ονυχομυκητίαση. Οι λάτρεις των σπορ μπορεί να υποφέρουν από μύκητα των νυχιών. Οι κάλοι, οι μικροτραυματισμοί του δέρματος των ποδιών και η εφίδρωση δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για ανάπτυξη μυκήτων. Ο μύκητας μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα που περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας στα πόδια τους, σε κλειστά παπούτσια που δεν επιτρέπουν την εξάτμιση της υπερβολικής υγρασίας. Το κάπνισμα, το συχνό άγχος και η υπερβολική αγάπη για τα γλυκά αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης μυκητιασικών λοιμώξεων.
Ο μύκητας συνήθως συστέλλεται σε πισίνα, σάουνα ή παραλία.
Σε σάουνα, πισίνα ή στην παραλία, ο κίνδυνος εμφάνισης μύκητα είναι πολύ υψηλός, όπως σε οποιοδήποτε άλλο μέρος με υψηλή θερμοκρασία και υγρασία αέρα, όπου τα σπόρια του παθογόνου ονυχομυκητίασης παραμένουν βιώσιμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, αυτό απέχει πολύ από τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο μπορείτε να πάρετε ονυχομυκητίαση. Ο αιτιολογικός παράγοντας των μυκητιασικών λοιμώξεων μπορεί να φτάσει στο δέρμα ενός ατόμου που πηγαίνει σε γυμναστήριο, σαλόνι ομορφιάς, κατάστημα παπουτσιών, δημόσια μέσα μεταφοράς ή απλά φοράει παντόφλες κάποιου άλλου. Ωστόσο, η επαφή με τον μύκητα ή τα σπόρια του δεν οδηγεί πάντα στην ανάπτυξη λοίμωξης, εξαρτάται πολύ από την κατάσταση του δέρματος και ολόκληρου του σώματος. Και μόνο όταν ο μύκητας εισέρχεται στο βέλτιστο περιβάλλον για ανάπτυξη και εντοπίσει ένα αδύνατο σημείο στην ανοσολογική άμυνα του ανθρώπινου σώματος, μπορεί να βλάψει το δέρμα και τα νύχια. Οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της ονυχομυκητίασης περιλαμβάνουν ξηρούς κάλους και ρωγμές στο δέρμα των ποδιών, αυξημένη εφίδρωση των ποδιών, φορώντας σφιχτά και "μη αναπνευστικά" παπούτσια και συνθετικές κάλτσες.
Τα μυκητιακά σπόρια είναι παντού, αλλά δεν υπάρχει αποτελεσματική προστασία έναντι αυτών.
Τα σπόρια μυκήτων μπορούν να βρεθούν σχεδόν παντού, ακόμη και στο σπίτι, οπότε η επαφή μαζί τους δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς. Ωστόσο, ένα άτομο με υψηλό κίνδυνο μυκητιάσεων έχει επίσης την ευκαιρία να προστατευθεί από αυτήν τη μόλυνση. Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να ακολουθήσετε προσεκτικά τους κανόνες προσωπικής υγιεινής: χρησιμοποιήστε μόνο τα δικά σας παπούτσια, πετσέτες κ. λπ. Είναι εξίσου σημαντικό να παρακολουθείτε προσεκτικά την κατάσταση του δέρματος των ποδιών και των νυχιών - αφαιρέστε έγκαιρα τους ξηρούς κάλους, αντιμετωπίζετε ρωγμές και εκδορές, και να κόβετε σωστά τα νύχια. Δεν θα υπάρξει πλεονασμός στην πρόληψη της υπερβολικής εφίδρωσης των ποδιών, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης αντιιδρωτικών προϊόντων για τα πόδια. Εάν ο κίνδυνος ονυχομυκητίασης είναι πολύ υψηλός, μπορείτε να προφυλακτικά (μία φορά την εβδομάδα) να καλύψετε τα νύχια σας με ειδικό αντιμυκητιακό βερνίκι. Επίσης, αφού συμβουλευτείτε το γιατρό σας, μπορείτε να αρχίσετε να παίρνετε φάρμακα που αυξάνουν την ανοσία - επαγωγείς ιντερφερόνης, φάρμακα που βασίζονται σε προσαρμοστικά φυτών, σύμπλοκα πολυβιταμινών.
Το μανιτάρι είναι για πάντα. Δεν μπορείτε να το ξεφορτωθείτε εντελώς.
Η ονυχομυκητίαση είναι μια κοινή μολυσματική ασθένεια που τελειώνει μόλις αφαιρεθεί το παθογόνο από το σώμα. Αυτό μπορεί να αποφευχθεί μόνο με λανθασμένη θεραπεία ή λάθη εκ μέρους του ίδιου του ασθενούς. Η ιδιαιτερότητα της ονυχομυκητίασης είναι ότι ο μύκητας βρίσκεται κάτω από την πλάκα των νυχιών (στη βάση των νυχιών). Δεν μπορεί να διαπεράσει κάθε LP τόσο βαθιά. Επομένως, συνιστάται να χρησιμοποιείτε είτε ειδικές μορφές εξωτερικών παραγόντων είτε συστημική αντιμυκητιασική θεραπεία για τη θεραπεία της ονυχομυκητίασης. Επιπλέον, η θεραπεία πρέπει να συνεχιστεί ακόμα και μετά την υποχώρηση όλων των συμπτωμάτων της μυκητιασικής λοίμωξης. Μπορείτε να σταματήσετε να παίρνετε φάρμακα μόνο εάν 3 επαναλαμβανόμενες εξετάσεις (μικροσκόπηση) δείχνουν ότι ο μύκητας δεν είναι πλέον στον ιστό. Επιπλέον, η χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων πρέπει να συνδυάζεται με κατάλληλη περιποίηση νυχιών και ποδιών. Αυτό μειώνει τον κίνδυνο νέων υποτροπών.
Δεν έχει νόημα η θεραπεία του μύκητα με εξωτερικά μέσα.
Σύγχρονες μορφές εξωτερικών παρασκευασμάτων καθιστούν δυνατή τη δημιουργία υψηλής συγκέντρωσης αντιμυκητιακού παράγοντα στην πληγείσα περιοχή. Ταυτόχρονα, τα εξωτερικά ενεργά συστατικά δεν απορροφώνται στον συστηματικό κύκλο, έχουν ένα ευρύτερο φάσμα δραστηριότητας και χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης αντίστασης. Δυστυχώς, δεν μπορούν να διεισδύσουν όλα τα εξωτερικά φάρμακα στο πάχος του νυχιού, ειδικά στον ιστό της κλίνης των νυχιών, όπου βρίσκονται τα περισσότερα παθογόνα. Επομένως, συνιστάται ο συνδυασμός τοπικής θεραπείας με την απομάκρυνση της πλάκας των νυχιών ή τη χρήση κερατολυτικών παραγόντων - παρασκευάσματα ουρίας ή σαλικυλικού οξέος. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν η ονυχομυκητίαση συνοδεύεται από υπερκεράτωση των νυχιών. Συνήθως η μονοθεραπεία με εξωτερικούς παράγοντες χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου τα νύχια επηρεάζονται από 1-2 δάχτυλα ή το 1/3 της επιφάνειας των πλακών των νυχιών. Σε άλλες περιπτώσεις, εξωτερικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με συστηματικούς αντιμυκητιασικούς παράγοντες.
Τα αντιμυκητιακά χάπια είναι πολύ επικίνδυνα και τοξικά.
Πράγματι, λόγω της μακράς διάρκειας της αντιμυκητιασικής θεραπείας (σε ορισμένες περιπτώσεις έως και 12 μηνών), υπάρχει κίνδυνος παρενεργειών και τοξικών επιδράσεων στο ήπαρ. Αλλά σήμερα έχουν αναπτυχθεί μέθοδοι που θα σας επιτρέψουν να μειώσετε αυτόν τον κίνδυνο στο ελάχιστο. Για παράδειγμα, ορισμένα αντιμυκητιασικά φάρμακα χρησιμοποιούνται σε λειτουργία παλμικής θεραπείας: d. Η. σύντομα μαθήματα 5-7-10 ημερών με διάλειμμα 21 ημερών. Υπάρχουν συστηματικά αντιμυκητιασικά φάρμακα που μπορούν να λαμβάνονται μόνο 1-2 φορές την εβδομάδα. Υπάρχουν αντιμυκητιασικά με υψηλό προφίλ ασφάλειας τα οποία, σε θεραπευτικές δόσεις, δεν έχουν αρνητικές επιπτώσεις στα ηπατικά κύτταρα ακόμη και μετά από παρατεταμένη συνεχή χρήση. Επομένως, το πιο σημαντικό είναι να μην παίρνετε συστηματικά αντιμυκητιασικά φάρμακα χωρίς το διορισμό και την επίβλεψη γιατρού. Μόνο ένας δερματολόγος πρέπει να συνταγογραφήσει τέτοια χρήματα.
Εάν επιλέξετε το σωστό φάρμακο, ο μύκητας μπορεί να θεραπευτεί σε μια εβδομάδα.
Είναι δυνατόν μόνο να σταματήσει η ανάπτυξη μυκητιασικής λοίμωξης σε σύντομο χρονικό διάστημα εάν η λοίμωξη εμφανίστηκε πρόσφατα και ο αιτιολογικός παράγοντας της ονυχομυκητίασης δεν είχε χρόνο να διεισδύσει βαθιά στους ιστούς που περιβάλλουν το νύχι. Δυστυχώς, λίγοι ασθενείς αναζητούν ιατρική βοήθεια σε αυτό το στάδιο, πιο συχνά η θεραπεία της ονυχομυκητίασης ξεκινά στα μεταγενέστερα στάδια, όταν η πλάκα των νυχιών (ή ακόμη και αρκετές) επηρεάζεται σοβαρά και η διαδικασία της δυστροφίας ή της υπερκεράτωσης συνεχίζεται ενεργά στους γύρω ιστούς. Σε μια τέτοια κατάσταση, κανένα φάρμακο δεν θα βοηθήσει γρήγορα στην επίλυση του προβλήματος του μύκητα, ακόμη και αν η θεραπεία συνδυάζεται με την πλήρη αφαίρεση της πληγείσας πλάκας νυχιών, επειδή χρειάζονται περίπου 3 μήνες για την αποκατάσταση του νυχιού. Σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, περίπου 4-6 εβδομάδες, μπορείτε να μειώσετε μόνο τα πιο εμφανή συμπτώματα της ονυχομυκητίασης. Ωστόσο, ο αιτιολογικός παράγοντας της λοίμωξης, ειδικά με τη μορφή σπόρων, παραμένει στον ιστό. Και μόνο μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας που έχει συνταγογραφηθεί από τον γιατρό μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτήν τη δυσάρεστη ασθένεια.